حدودا یک و نیم ماهی بود که دختر پنج و نیم ساله ام به ژیمناستیک نزدیک خانه مان می رفت محیط باشگاه را از نزدیک دیده بودم و انصافا تمیز و مرتب و دارای تهویه مناسب بود هر چند که در زیرزمین قرار داشت.
دخترم بیشتر مواقع از عصبانیت مربی ژیمناستیک شکایت می کرد و می گفت که نمی خواهد به ژیمناستیک برود و خانمم که خود در کودکی به ژیمناستیک رفته بود می گفت که در همه جا مربی ها بد اخلاق و عصبانی هستند و تا تنبیه نباشد در ژیمناستیک بچه پیشرفت نمی کند.
یک روز خانمم حال نداشت قرار شد من دخترم را به باشگاه ببرم. اول از همه به باشگاه رسیدیم و منتظر شدیم بقیه هم بیایند.
مربی آقایی حدودا 24 ساله بود. بچه ها شامل دو دختر و 6 پسر بودند. در طول یک ساعتی که آنجا تمرین انجام شد حتی یک کلمه مثبت و تشویقی از دهان مربی خارج نشد اول که وارد شد یک سیلی یواشکی و شوخی مابانه به بچه ها زد و به نظرم به بچه ها یادآوری کرد که حواستان باشد اینجا کتک وجود دارد.
توهین ها و کتکهایش شامل موارد زیر بودند:
- دوست داری بیام بزنمت.(چندین بار)
- غلط بروی می آیم گوشت را می کشم و عملا گوش دو تا از بچه ها را یواشکی کشید.
- یک چوب یک و نیم متری آورد و برای راهنمایی اینکه تا کجا بپرند از آن استفاده می کرد ولی گاهس یواشکی بچه هایی را که نم توانستند تمرین را درست رانجام دهند تنبیه می کرد.
- به بچه ها گفت که کی تا بحال کتک خورده و از تک تک بچه ها پرسید . بیچاره دختر من هم گفت که کتک خورده ام. شاید فکر کرده کتک یک چیز خوردنی است مثل بیسگویت.
-لحن حرف زدنش کاملا عامرانه و تحکم آمیز بود.
به اطرافم نگاه کردم دیدم پدر و مادر ها عین خیالشان هم نیست و از توهین هایی که مربی به بچه می کرد و کتک هایی که می زند نه تنها ناراحت نبودند شاید فکر می کردند خوبه حالا بچه قدر ما را بیشتر می داند.
در خانه از دختر پرسیدم به نظرت رفتار امروز مربی ژیمناستیکت چطور بود؟
گفت: خوب بود. امروز عصبانی نشد.
من تازه به عمق فاجعه پی بردم.
فردای آنروز رفتم پیش مدیر باشگاه و گفتم که از رفتار مربی تان ناراضی هستم و باید با بچه ها با احترام و ادب و تشویق رفتار شود به دلیل شرایط سنی بچه ها و نیازها آنها به تشویق و احترام. حتی اگر از دید بازاریابی و مشتری مداری هم به مسئله نگاه شود باز هم این امر صادق است.
مدیر باشگاه در حالی که از حرفهای من ناراحت شده بود ولی به روی خود نیاورد. گفت که خوب پس مورد خاصی نبوده است ولی چشم سعی می کنیم بیشتر رعایت کنیم. از توضیحاتتان ممنون هستم. ولی ما تجربه داریم در ورزش ژیمناستیک تا تنبیه و اجبار نباشد بچه پیشرفت نمی کند.
من هم که از اول می دانستم نمی توان نظر و باور یک فرد را به این راحتی عوض کرد تصمیم گرفتم که یک باشگاه مناسب پیدا کنم.
هدیه